به نقل از «ایمنا»

داروهای سرماخوردگی کودکان

تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۳۵۹۷۴

داروهای سرماخوردگی کودکان فقط باید تحت راهنمایی یک متخصص مراقبت های بهداشتی و با توجه به دوز توصیه شده برای اطمینان از ایمنی و اثربخشی آنها تجویز شود.

به عنوان یک والدین یا مراقب، دیدن اینکه کودکان کوچکمان از سرماخوردگی رنج می برند، می تواند چالش برانگیز باشد. خوشبختانه، داروهای کودکان و نوزادان در دسترس هستند که می توانند به تسکین علائم آنها و ایجاد احساس بهتر کمک کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این حال، دانستن داروی مناسب و نحوه استفاده ایمن از آن مهم است. در این مقاله، برخی از داروهای سرماخوردگی معمولی موجود برای کودکان و نوزادان را بررسی خواهیم کرد و نکاتی را در مورد نحوه انتخاب و تجویز صحیح آنها ارائه خواهیم کرد.

شربت سرماخوردگی کودکان

شربت سرماخوردگی کودکان دارویی است که برای کاهش علائم سرماخوردگی در کودکان استفاده می شود. معمولاً حاوی ترکیبی از مواد فعال مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای تسکین درد، دکسترومتورفان برای سرکوب سرفه و آنتی هیستامین‌ها برای تسکین احتقان و آبریزش بینی است. در حالی که این داروها می توانند تسکین موقتی برای کودکان ایجاد کنند، آنها باید با احتیاط و فقط طبق دستور یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا طبق دستورالعمل های برچسب استفاده شوند.

توجه به این نکته ضروری است که شربت سرماخوردگی کودکان نباید برای نوزادان زیر 6 ماه استفاده شود. علاوه بر این، والدین و مراقبان باید همیشه برچسب را بخوانند و دستورالعمل های دوز را به دقت دنبال کنند تا از مصرف بیش از حد تصادفی جلوگیری کنند. اگر علائم کودک پس از مصرف دارو ادامه یابد یا بدتر شود، مهم است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید تا هرگونه شرایط زمینه ای که ممکن است نیاز به درمان بیشتری داشته باشد را رد کنید. به طور کلی، شربت سرماخوردگی کودکان تنها باید به عنوان یک راه حل موقت برای کاهش علائم سرماخوردگی استفاده شود و والدین باید کودکان خود را به استراحت، هیدراته ماندن و رعایت عادات بهداشتی تشویق کنند تا از سرماخوردگی های بعدی جلوگیری کنند.

شربت سرفه کودکان

شربت سرفه کودکان دارویی است که مخصوصاً برای کاهش سرفه و سایر علائم مرتبط با سرماخوردگی در کودکان طراحی شده است. این شربت ها با دوزهای مناسب سن و مواد تشکیل شده است که برای کودکان بی خطر است. آنها با تسکین گلو تحریک شده، کاهش سرفه و رقیق شدن مخاط عمل می کنند و سرفه را آسان تر می کنند. برخی از شربت های سرفه برای کودکان نیز ممکن است حاوی آنتی هیستامین یا ضد احتقان برای تسکین آبریزش بینی، عطسه و احتقان بینی باشد. مهم است که همیشه برچسب را بخوانید و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید، همچنین قبل از تجویز هر دارویی به کودکان با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

قطره سرماخوردگی کودکان

قطره سرماخوردگی کودکان دارویی است که برای کمک به تسکین علائم سرماخوردگی و آنفولانزا در کودکان طراحی شده است. آنها معمولا به شکل مایع هستند و به صورت خوراکی تجویز می شوند. برای استفاده از قطره سرماخوردگی کودکان، دستورالعمل های روی بسته بندی یا طبق دستور یک متخصص مراقبت های بهداشتی را به دقت دنبال کنید. دوز به سن و وزن کودک بستگی دارد، بنابراین قبل از تجویز دارو حتما برچسب آن را بررسی کنید. مهم است که از دوز توصیه شده تجاوز نکنید، زیرا این امر می تواند منجر به عوارض جانبی شود. قطره سرماخوردگی کودکان معمولاً هر 4 تا 6 ساعت مصرف می شود، اما بسته به محصول خاص می تواند متفاوت باشد. اگر کودک شما عوارض جانبی یا علائم غیرمنتظره ای مانند مشکل تنفسی یا واکنش های آلرژیک شدید را تجربه کرد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

شربت دیفن هیدرامین کودکان

شربت دیفن هیدرامین یک داروی بدون نسخه است که معمولا برای درمان علائم سرماخوردگی در کودکان استفاده می شود. این یک آنتی هیستامین است که با مسدود کردن عملکرد هیستامین، ماده ای که بدن در پاسخ به آلرژن ها تولید می کند، عمل می کند و باعث علائمی مانند عطسه، آبریزش بینی و خارش چشم می شود. دیفن هیدرامین همچنین دارای یک اثر آرام بخش است که می تواند به کودکان در هنگام احتقان و ناراحتی کمک کند تا بهتر بخوابند. مهم است که دوز توصیه شده را رعایت کنید و از دادن شربت دیفن هیدرامین به کودکان زیر 2 سال خودداری کنید مگر اینکه توسط پزشک تجویز شود. علاوه بر این، والدین باید قبل از دادن شربت دیفن هیدرامین به کودک خود با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کودک خود مشورت کنند، به خصوص اگر کودک آنها بیماری پزشکی دارد یا داروهای دیگری مصرف می کند.

شربت اکسپکتورانت کودکان

شربت اکسپکتورانت کودکان دارویی است که معمولا برای کمک به کاهش علائم سرماخوردگی در کودکان تجویز می شود. این نوع شربت به طور خاص برای کمک به رقیق شدن و شل شدن مخاط در دستگاه تنفسی ساخته شده است و سرفه کردن و پاک کردن آن را برای کودکان آسان تر می کند. شربت اکسپکتورانت معمولاً حاوی مواد فعالی مانند گایفنزین است که برای تجزیه مخاط و کنترل بیشتر آن عمل می کند. این شربت ها ممکن است حاوی مواد دیگری مانند عسل یا لیمو نیز باشند که می توانند به تسکین گلودرد و کاهش سرفه کمک کنند. مانند هر دارویی، رعایت دستورالعمل های یک متخصص مراقبت های بهداشتی هنگام استفاده از شربت خلط آور کودکان برای اطمینان از دوز و ایمنی مناسب بسیار مهم است.

سخن پایانی

در نتیجه، استفاده از داروهای سرماخوردگی کودکان همچنان یک موضوع بحث برانگیز است. در حالی که برخی از والدین و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی بر این باورند که این داروها بی خطر و مؤثر هستند، برخی دیگر استدلال می کنند که خطرات آن به ویژه در کودکان خردسال بیشتر از مزایای آن است. دکتر امیر زمانی (https://dramirzamani.com/)، متخصص اطفال و متخصص در زمینه سلامت و تندرستی کودکان، پیشنهاد می کند که والدین همیشه قبل از تجویز هر دارویی با پزشک خود مشورت کنند. این امر به ویژه برای کودکان زیر دو سال که بیشتر مستعد عوارض جانبی جدی داروهای سرماخوردگی هستند، مهم است. علاوه بر این، والدین باید دستورالعمل های دوز را به دقت دنبال کنند و از دادن چندین دارو که حاوی مواد فعال یکسان هستند خودداری کنند. با همکاری نزدیک با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزندشان، والدین می توانند تصمیمات آگاهانه ای در مورد بهترین گزینه های درمانی برای علائم سرماخوردگی فرزندشان بگیرند.

کد خبر 648120

منبع: ایمنا

کلیدواژه: سرماخوردگی کودکان دارو پزشك مصرف دارو شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق شربت سرماخوردگی کودکان سرماخوردگی در کودکان کودکان دارویی داروهای سرماخوردگی شربت دیفن هیدرامین علائم سرماخوردگی دقت دنبال دستورالعمل ها برای کودکان کودکان شربت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۳۵۹۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع : همشهری